وحدت امت اسلامی در برخی موارد تاکنون به نتیجه نرسیده است
تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۲۶۵۹۰
شیرزاد عباسیان در گفتوگو با خبرنگار حوزه استانهای خبرگزاری تقریب با اشاره به اینکه تحرکاتی که اخیرا طالبان انجام داده است قابل پیشبینی بود اظهار داشت: چون آمریکا به مدت 20 سال در افغانستان ماند و زیرساختهای این کشور را از بین برد و از یک سو نیز داعش را به وجود آورده و از یک سو نیز در پشت پرده با آنها به توافقاتی رسیدند و سپس آمریکا به تدریج از این کشور خارج شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران با افغانستان همسایه است و کشورهای فرامنطقهای به آن رفت و آمد دارند اما کشوری که باقی خواهند ماند ایران و افغانستان است و باید با حُسن همجواری با یکدیگر رفتار کنند.
رئیس دانشگاه امام حسین(ع) ارومیه گفت: هماکنون کسی طالبان را به رسمیت نشناخته و متاسفانه سفارتخانه را در افغانستان در اختیار طالبان قرار دادند و این گروه تروریستی نیز در حال انجام تحرکاتی است و با توجه به اینکه آنها منبع درآمدی ندارند و درآمدهای آنها در آمریکا و سایر کشورها بلوکه شده، به همین سبب به تدریج رو به قاچاق سازمانیافته آورده تا موارد مالی خود را تامین کنند.
وی در ادامه بیان کرد: طالبان همانند آتش زیر خاکستر هستند و این ابتدای کار نیست و انتهایش نخواهد بود اما خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران به صورت قاطعانه پاسخ آنها را داد تا جایی که عدهای از طالبان کشته و برخی زخمی شدهاند.
عباسیان تصریح کرد: همچنین متاسفانه برخی در افغانستان با عامه مسئولان سر و کار داشته که از حکومتداری اطلاعی ندارند و از سوی دیگر قانون و مقرراتی که جامعه جهانی دارد را محکوم میکنند.
وی خاطرنشان کرد: بر این اساس، طالبان به نام اسلام برخی کارها را انجام میدهند و از سوی دیگر متاسفانه برخی مرزها که در افغانستان و پاکستان وجود دارند مرزهای تحمیلی هستند و در طول تاریخ نیز در اثر نالایقی سران حاکم بر ایران، به اندازه یک میلیون کیلومتر مربع از وسعت ایران از شمال، جنوب و غرب کاسته شده و همین سبب شد که مرزهای بین افغانستان و پاکستان و ایران، از نظر جغرافیای سیاسی، مرزهای تحمیلی باشند و برخی از اقوام در آن سوی مرز و بخشی از اقوام در این سوی مرز مانده و این ترددات مرزی نیز پابرجا خواهند ماند.
رئیس دانشگاه امام حسین(ع) ارومیه گفت: از سوی دیگر متاسفانه طالبان جلوی رودخانه هیرمند را گرفته و حقابه کشورمان داده نمیشود که ناشی از این است که طالبان از چیزی سر نمیآورند و برخی شیطنتها هم از داخل افغانستان و برخی شیطنتها نیز از ناحیه آمریکا و عربستان وجود دارد.
وی افزود: بیتردید دشمن به دنبال تامین منافع خود است و جنگ در خانه دیگران و صلح در خانه خود را میخواهند و در واقع آنها همواره میخواهند که دیگران را درگیر کرده تا همواره منافع خود را تامین کنند.
عباسیان در ادامه با ابراز تاسف از اینکه وحدت امت اسلامی تاکنون به نتیجه نرسیده و تفرقهها اجازه این کار را نمیدهد گفت: بر این اساس برخی مشکلات با طالبان پابرجا خواهد ماند که از عدم واگذاری حقابه هیرمند آغاز شده است اما بیتردید رگههایی از شیطنت کشورهای فرامنطقهای در این زمینه وجود دارد و بنابراین باید در مقابل آنها محکم ایستاده و آنان را سر جای خود نشاند.
وی در ادامه تاکید کرد: با این وجود خوشبختانه مسئولان جمهوری اسلامی ایران و نیروهای مسلح آگاه بوده و به آن حد از آمادگی رسیدهاند که طالبان کاری نمیتوانند انجام دهند.
عباسیان تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران در یک موقعیت جغرافیایی قرار گرفته که هم میتواند به عنوان فرصت و هم تهدید باشد و در این راستا بعضا تا ۲۰ کیلومتری مرزهای عراق، افغانستان و پاکستان توسط ایران تامین شده در حالی که در کشورهای اروپایی، مرز یک خیابان یا یک شهر است.
انتهای پیام/
منبع: تقریب
کلیدواژه: جمهوری اسلامی ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۲۶۵۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان هیچگونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی ندارد
به گزارش «تابناک»، در همین زمینه، روزنامه «شرق» در گفتوگویی با عبدالمحمد طاهری سعی کرده است جنبههای این اقدام و در کل مناسبات مرزی ایران و افغانستان در دوره حکومت طالبان را به شکل دقیقتر کنکاش کند. آنچه در ادامه میخوانید، ماحصل گپوگفت با اولین مستشار و رایزن فرهنگی وزارت امور خارجه ایران در وزارت معارف افغانستان است که در کارنامه دیپلماتیک خود علاوه بر کارداری ایران، سابقه مشاور سیاسی برخی چهرههای افغانستان نظیر محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه سابق افغانستان را هم دارد.
جناب طاهری پنجشنبه هفته گذشته شاهد دستگیری تعدادی از مرزبانان ایرانی بودیم که به نظر میرسد با ورود اشتباهی آنان به خاک افغانستان رخ داد و ساعاتی بعد هم آزاد شدند. جدای از این نکته، شما روند درگیری و دستگیری مرزی بین ایران و افغانستان از زمان روی کار آمدن حکومت دوم طالبان را چگونه میبینید؟
اتفاقا نکته همینجاست که اگر موضوع صرفا ورود اشتباهی و غیرعمدی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان بود، دستگیری آنها از طرف طالبان میتواند یک واکنش طبیعی جلوه کند؛ کمااینکه در دیگر نقاط مرزی امکان وقوع آن وجود دارد. اما مسئله اساسی اینجاست که در بازه زمانی سهسالهای که از روی کار آمدن حکومت دوم طالبان میگذرد، به نظر میرسد هم شدت درگیریها با مرزبانان ایرانی و هم تعداد دفعات دستگیری مرزبانان کشور رو به افزایش است؛ تا جایی که اکنون خبرهایی دال بر این وجود دارد که وزارت کشور و هنگ مرزبانی ایران موضوع ایجاد دیوار مرزی را به شکل جدیتر در دستور کار خود قرار دادهاند. هرچند به نظر میرسد در وهله اول این دیوار مرزی با هدف توقف در رفتوآمد مهاجران غیرقانونی به داخل خاک ایران، ترددنداشتن گروههای تروریستی و باندهای قاچاق مواد مخدر در مرز است، اما نمیتوان شدت و وسعت درگیری نیروهای طالبان با مرزبانان ایرانی را هم یکی از عوامل مهم در تغییر نگاه تهران به حوزه مرزداری با افغانستان ندانست.
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا از این جنبه قابلیت ارزیابی دارد یا حضرتعالی ابعاد تحلیلی دیگری را متصور هستید؟
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا یک جنبه ندارد. جنبه مهمتر دیگر این است که ثابت شد طالبان فارغ از قرائتهای ایدئولوژیک تندروانه خود که میتواند یک تهدید امنیتی باشد، مشخصا در موضوع سرزمینهای ایران پشت دیوار مرزی حاضر به همکاری با ایران نخواهد بود. به بیان دیگر ایندست رفتارها نشان از سختگیری طالبان دارد و همزمان با آن مؤیدی بر آن است که طالبان هیچگونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی و مرزداری را ملاک عمل و رفتار خود قرار نمیدهد و کوچکترین توجهی هم به قراردادهای فیمابین برای ترسیم مرز دو کشور ندارد.
پس به باور شما امکان تداوم و تشدید درگیریهای مرزی و همچنین احتمال درگیری مرزبانان وجود دارد؟
بدون شک چنین است. این یک چیز طبیعی است و در همه مرزها روی میدهد؛ اما موضوع مرز ایران و افغانستان از زمان طالبان فرق دارد.
چه فرقی؟
فرق اصلی به سایه سنگین نگاههای رادیکال ایدئولوژیک طالبان و خوانشهای تند ناسیونالیستی آنان بازمیگردد؛ بنابراین اساسا نیروهای مرزبانی افغانستان که همان نیروهای طالبان هستند، نیروهای آموزشدیدهای نیستند که بخواهند حرفهای رفتار کنند، بلکه بر مبنای خوانشهای ایدئولوژیک و قرائتهای ناسیونالیستی پشتونی خود به مسائل مرزی و سرزمینی نگاه میکنند. درحالیکه با توجه به حساسیت موضوع مرزبانی و مرزداری و همچنین حوزه امنیتی مربوط به حوزه هنگ مرزی باید مرزبانان افغانستان یا مشخصا نیروهای طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری تجربیات لازم را ببینند که خدای ناکرده از تکرار این اتفاقات جلوگیری شود یا از وقوع حوادث تلختر پیشگیری کرد. کسی نمیتواند تضمین بدهد که در درگیریهای پیشروی احتمالی یا بروز خطای سهوی مرزبانان ما که کاملا طبیعی است، شدت تنش تا چه حد بالا خواهد رفت و آیا خدای ناکرده این تنشها کشته یا زخمی به دنبال خواهد داشت یا نه؟ اینجاست که وزارت امور خارجه، وزارت کشور و همچنین هنگ مرزی جمهوری اسلامی ایران باید به شکل جدی، صریح و بدون پرده، طالبان را وادار کند در موضوع مشخص مرزبانی و مرزداری یا به قوانین و مقررات پایبند باشد یا آموزشهای لازم را دراینباره ببیند که بداند اختلافات مرزی باید چگونه اداره شود. نمیتوان با نگاههای شعاری، احساسی و ایدئولوژیک پشتونی به مرزداری پرداخت؛ چون این نوع نگاههای تندروانه که متأسفانه با نگاههای ایدئولوژیک هم درآمیخته است، خودبهخود زمینهای برای هرگونه درگیری و تنش ناخواسته خواهد بود.
مسئله خطرناکتر اینجاست که چون نیروهای طالبان با همان نگاه ایدئولوژیک تندروانه و قرائتهای ناسیونالیستی پشتونی به مرزبانی و مرزداری نگاه میکنند، هرگونه تردد یا ورود سهوی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان را با نگاه امنیتی و تلاش برای برهمزدن حاکمیت طالبان تحلیل میکنند که میتواند به یک واکنش و برخورد سخت طالبها منجر شود. شاید در اتفاق پنجشنبه گذشته با یک مذاکره، شش مرزبان در کمال صحت و سلامت به کشور بازگشتند، اما نمیتوان این یقین را حاصل کرد که در صورت بروز اتفاقات مشابه، درگیریها بیشتر نشود. ما تجربه تلخ درگیریهای مرزی طالبان افغانستان با نیروهای مرزی پاکستان در همین سه سال اخیر را فراموش نکردهایم که کماکان ادامه دارد و حتی تشدید هم پیدا کرده است. پس این موضوع اصلا چیزی ساده و طبیعی نیست که بخواهیم از کنار آن و بدون حساسیت رد شویم. من معتقدم طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری با سوءنیت رفتار و برخورد میکند و باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود تا این رویه به عادت طالبان تبدیل نشود که هر زمان و هر جا که دلش خواست، با سلیقه خود عمل کند. مرزبانی و مرزداری قاعده و قانون دارد و طالبان هم باید به آن تمکین کند؛ در غیر این صورت سنگ روی سنگ بند نمیشود.